การติดฉลากและการทำเครื่องหมายที่บรรจุภัณฑ์

สินค้าอันตรายนั้น มีความอันตรายเฉพาะและสามารถทำให้เกิดความสูญเสียตามมาได้ หากผู้ที่เกี่ยวข้องในกระบวนการขนส่งสินค้าอันตรายนั้นไม่ทำการแสดงสัญลักษณ์ความเป็นอันตรา ยที่บริเวณบรรจุภัณฑ์หรือภาชนะที่ใช้สำหรับการบรรจุให้ผู้อื่นทราบ และเนื่องด้วยสินค้าอันตรายนั้นสามารถทำการขนส่งผ่านช่องทางต่างๆได้หลากหลายช่องทาง ไม่วาจะเป็น การขนส่งสินค้าอันตรายทางถนน การขนส่งสินค้าอันตรายทางราง การขนส่งสินค้าอันตรายทางน้ำหรือทางทะเล และการขนส่งสินค้าอันตรายทางอากาศ ซึ่งการขนส่งผ่านช่องทางต่างๆนั้น จะมีข้อกำหนดในการขนส่งที่เฉพาะเจาะจงและมีเงื่อนไขที่แตกต่างกันออกไป แต่ยังคงยึดแกนกลางจากข้อนำแนะในการขนส่งสินค้าอันตรายโดยสหประชาชาติ หรือ UN Recommendations on the Transport of Dangerous Goods อย่างเคร่งครัด

ตามข้อตกลงว่าด้วยการขนส่งสินค้าอันตรายระหว่างประเทศทางถนน หรือ Agreement Concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road (ADR) ได้มีการกำหนดเรื่อง การติดฉลากและการทำเครื่องหมายที่บรรจุภัณฑ์ ไว้เพื่อให้ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการขนถ่าย เคลื่อนย้าย ขนส่งสินค้าอันตราย และผู้เกี่ยวข้องอื่นๆ ทราบถึงความเสี่ยงของสินค้าอันตราย และใช้ความระมัดระวังในการจัดการเพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น ข้อกำหนด ADR และการขนส่งรูปแบบอื่นๆ จึงมีการกำหนดให้บรรจุภัณฑ์ที่บรรจุสินค้าอันตรายต้องมีการติดฉลากแสดงประเภทความเป็นอันตร าย และทำเครื่องหมายด้วยหมายเลขสหประชาชาติ

การติดฉลากที่บรรจุภัณฑ์
บรรจุภัณฑ์ที่บรรจุสินค้าอันตรายต้องมีการติดฉลากตามความเสี่ยงของสินค้าอันตรายที่บรรจุสินค้าอั นตรายบางตัวอาจมีความเสี่ยงเดียว เช่น กรดกำมะถันมีความเสี่ยงในการกัดก่อน ในขณะที่บางตัวอาจมีความเสี่ยงหลายอย่างในตัวเดียวกัน เช่น เมทิลแอลกอฮอล์ นอกจากเป็นจะของเหลวไวไฟแล้วยังมีความเป็นพิษด้วย

ดังนั้นสินค้าอันตรายดังกล่าวจึงติดฉลากสองตัว คือ ของเหลวไวไฟ (ฉลากประเภทที่ 3) และสารพิษ (ฉลากประเภทที่ 6.1) เป็นต้น ฉลากที่ติดบรรจุภัณฑ์มีขนาดมาตรฐานที่ 10 x 10 เซนติเมตร บนฉลากมีรูปสัญลักษณ์ ตัวหนังสือ และตัวเลขซึ่งต้องเห็นได้ชัดและต้องไม่สามารถลบออกได้ และต้องไม่รับขนส่งสินค้าอันตรายที่มีฉลากชำรุดหรือแสดงไว้ไม่ชัดเจน

ในกรณีที่มีสินค้าอันตรายหลายตัวบรรจุในหีบห่อเดียวกันต้องมีฉลากความเสี่ยงของสินค้าอันตราย และหมายเลขสหประชาชาติทั้งหมดทั้งนี้ต้องพิจารณาถึงความเข้ากันได้ของสินค้าอันตรายที่ต่างชนิดกันด้วย

การทำเครื่องหมายและติดฉลากบรบรรจุภัณฑ์ไอบีซี
สำหรับบรรจุภัณฑ์ไอบีซี (IBC) ต้องติดฉลากและทำเครื่องหมายสองด้านที่ตรงข้ามกัน การติดฉลากไม่ได้เป็นหน้าที่ของพนักงานขับรถ แต่เป็นหน้าที่ของผู้บรรจุหีบห่อ หรือผู้เติมสาร ซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นเจ้าของสินค้าหรือผู้ส่งสินค้า อย่างไรก็ตาม พนักงานขับรถควรทราบถึงความเสี่ยงจากฉลากแต่ละประเภทเพื่อให้สามารถปฏิบัติตนได้ถูกต้อง

การทำเครื่องหมายพิเศษ
ในกรณีของสารที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม ต้องมีการทำเครื่องหมายที่มีสัญลักษณ์ปลาตายและต้นไม้ตายเพิ่มเติม
ส่วนเครื่องหมายอื่น ๆ ที่อาจต้องติดเพิ่มเติมตามคุณสมบัติและลักษณะของสินค้าอันตรายที่บรรจุ ได้แก่